خبرگزاری قوچانی

معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی هم زمان با افتتاحیه جشنواره پیران چنگی در قوچان از طرح مقبره حاج قربان سلیمانی، استاد موسیقی مقامی ایران رونمایی کرد و کلنگ احداث این مقبره را به زمین زد.

به گزارش خبرگزاری قوچانی ؛

طرح مقبره حاج‌قربان سلیمانی از مشاهیر بنام دوتار و موسیقی مقامی قوچان دقایقی پیش با حضور علی مرادخانی، معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، سید سعید سرابی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی و جمعی از مسئولین شهرستان رونمایی شد.

معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در این مراسم حاج قربان را یکی از بزرگان موسیقی توصیف کرد که خاطرات زیادی برای او به همراه داشته است.

در این مراسم همچنین کلنگ آغاز به کار اجرایی شدن این طرح به زمین خورد.

طراحی این مقبره توسط استاد حبیب‌الله متحدین در قالب یک باغ ایرانی همچون باغ عطار صورت گرفته است.

حاج قربان سلیمانی، یکی از آخرین بخشی‌های خراسان و نوازنده دوتار و خواننده موسیقی محلی شمال خراسان به سه زبان ترکی، کردی و فارسی بود که در سال 1299 در منطقه سرولایت قوچان متولد شد و در سال 1386 دار فانی را وداع گفت. پدر وی نیز از دوتارنوازان مشهور شمال خراسان بود.

حبیب الله متحدین طرح مقبره حاج قربان را از دو بیت «بانگ گردش‌های چرخ است اینکه خلق......می‌نوازندش به تنبور و به حلق/ ما همه اجزاء آدم بوده‌ایم..... در بهشت آن لحن‌ها بشنوده‌ایم» الهام گرفته است و بر اساس شخصیت حاج قربان و فعالیت‌های ملی و فراملی او و موسیقی مقامی مقبره‌ای طراحی کرده است.

در طراحی این مقبره از هندسه دایره به عنوان بانگ گردشگری چرخ به همراه 12 ستون برگرفته از 12 مقام موسیقی استفاده شده است که در یک چرخش به تعالی و صعود و نهایتاً به گنبد و نوک گنبد منتهی می‌شود که معنی و مفهوم آن همان فرهنگ موسیقی اصیل ایرانی است که طنین و آهنگ افلاک بوده که در نهایت بانگ و پرتویی از ذات یزدانی است.

این استاد معماری در طرح خود آورده است: «موسیقی مقامی بالاترین مرحله خلاقیت در ترکیب ساز و آواز را دارد و جلوه و یادگاری زیبا از فرهنگ دیرینه مشرق زمین می‌باشد که از تحریف و دگرگونی اعصار مصون مانده و بدیده تقدس به آن نگریسته می‌شود».

متحدین متولد 1334 نیشابور است و تحصیلات ابتدایی و بخشی از دبیرستان را در نیشابور و دیپلم خود را در دبیرستان کیهان تهران اخذ کرد. او سپس لیسانس و فوق لیسانس معماری و مدرسی معماری خود را از دانشکده هنر دانشگاه تهران و تربیت مدرس تهران با اخذ پایان نامه تحت عنوان «باغ‌های ایرانی و راز و رمز آن» در سال 1374 به اتمام رسانید.

وی که سابقه عضویت در هیات علمی دانشگاه شاهرود و فعالیت در سازمان ایرانگردی و جهانگردی شاهرود را در کارنامه دارد، پس از سالها به زادگاهش نیشابور باز می‌گردد و کارشناس ارشد اداره میراث فرهنگی و از مدرسین دانشگاه این شهرستان می‌شود. از جمله طرح‌های وی می‌توان به طراحی «دبیرستان شهید غرویان نیشابور»، «دروازه سلسلة الذهب در مبادی ورودی و خروجی نیشابور»، «آرامگاه حیدر یغمای نیشابوری» اشاره کرد.