بخاطر سنگ ریزه ای که در غذایم بود...
دردم گرفت..
نه بخاطر دندانم ..
بخاطر کم سو شدن چشمان مادرم...
“مادر” نوشته می شود ولی “فرشته” خوانده می شود …!
زن هستی ساز و نظم ده و مهر گستر است ، سـرچشمه محبت و الطاف داور است
بهر صفا و لطف خدا عشق مظهر است ، بعد از خدا به سجده بود زآنکه مادر است . . .
به یاد می آورم لحظه های فراز را که :
صدای او اعتبارم می بخشید
و لحظه های نشیب را که اعتمادم
به یاد می آورم افرای افراشته ای را ، به یاد می آورم مادرم را . . .
انتهای پیام / خبرگزاری قوچانی / کد خبر : 1260
- ۲۱ فروردين ۹۴ / ۱۰:۰۹